یکی از دوستان داشت یه جمله قصار می گفت با مضمون زیر:
ای پسرها هیچوقت بخاطر سربازی کفران نعمت نکنید و نگید که ای کاش دختر بودم و سربازی نمی رفتم، چون دو سال سربازی رفتن بهتر از 40 سال پریود شدنه!!
در این حین یه دوست دیگری حرفش را قطع کرد و گفت بین یه چیزی که جزء طبیعت طرفه و چیزی که یه قرارداد و یه انتخابه تفاوت قائل بشید. این سربازی آخه حرف زوره و میشه نرفت ولی پریود شدن جزء طبیعت زن هاست.
فکر می کنم توی ایران اسلامی مرز بین انتخاب و موهبت الهی یه جورایی ناواضح یا بقولی Bluer هستش و برای همین هم هیشکی نمیتونه درک کنه که ما همجنسگراها طبیعتمون اینه!
اونها فکر می کنن که همجنسگرایی یه فرهنگه و انسان آزاده که بین اون و دگرجنسگرایی انتخاب آزادانه داشته باشه.
من با تمام وجودم حس می کنم که حرف زوره! آقا اصلاً همینیه که هست. من همجنسگرا هستم، دوست هم ندارم عوض بشم.
البته بگم که این اعتقادات دگرجنسگرایانه فقط مختص به ایران نیست، مسیحیان معتقد توی آمریکا میگن اگر قرار باشه همجنسگرایی آزاد باشه پس باید به دزدان و قاچاق چی ها و آدم کش ها هم آزادی عمل داده بشه!! برای همین هم هست که حزب جمهوری خواه آمریکا شدیداً سعی میکنه فعالیت سازمان های مدافع حقوق همجنسگراها را محدود کنه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر