همونطوری که قدیمیا گفتن گذر پوست به دباغ خونه میفته من هم میخوام بگم که گذر گی‌های ایرانی به خارج میفته. لهذا صلاح را در این میبینم که برای اون دسته از دوستانی که دوست دارن زندگی بدون دغدغه‌ای را در خارج از ایران شروع کنند یه سری تجربیات را بیان کنم. بخصوص بعد از این رد صلاحیت اخیر توسط شورای محترم نگهبان، حدس میزنم خیلیا یه جور حس «کون لق مملکت، ولش کن بریم یه جای بهتر» بهشون دست داده :))
خوب من بخاطر اینکه ایام مقارن است با ایام گی‌پراید (Gay Pride) ترجیح میدم با این پدیده‌ی بلاد کفر شروع کنم که برای من خیلی باحال بود :)
پارسال که برای اولین بار رفتم گی‌پراید شرکت کنم، دیدم عجب دنیای کوچیکی! خیلی از اونهایی که توی وبسایتها با هم تعامل داشتیم (حالا یا اونا ما را قهوه‌ای کرده بودن یا ما اونها را ) همونجا توی گی‌پراید هستند. حالا نمیدونم اونها منو شناختن یا نه! حتی نمیدونم آیا از بین اون پروفایل‌های بی‌عکس که از من جواب چرت گرفتن یا بلاک شدن هم اونجا منو دیدن و شناختن یا نه!
پس نکته‌ي اخلاقی اول چی؟
در خارجه از قهوه‌ای کردن و بی‌ادبی در سایتها پرهیز کنید که اگر همونها را توی گی‌پراید دیدین، از خجالت آب نشین :))
اینو داشته باشید تا چیزهای دیگه را هم در پستهای دیگه مطرح کنم. راستی اگر سؤالی دارید که بتونم بهتون جواب بدم (راجع به هر چیزی بالاخص همین زندگی در خارج) بپرسید که قبل از همه به سؤالتون جواب بدم.
اینو داشته باشید تا چیزهای دیگه را هم در پستهای دیگه مطرح کنم. راستی اگر سؤالی دارید که بتونم بهتون جواب بدم (راجع به هر چیزی بالاخص همین زندگی در خارج) بپرسید که قبل از همه به سؤالتون جواب بدم.
